29 januari, 2010 (gepubliceerd)
  6 september, 2012 (laatst gewijzigd)

Gelukkig geen naakte homo’s meer in de trein

  Rubrieken: Kleine dingen
  Steekwoorden:  , , ,

Als ik met de trein reis, doe ik dat altijd eerste klas. Ja, ja, ik hoor uw reacties al: Wat een patser.

Wat mij altijd weer verbaast, is de vijandige houding van de tweedeklasreizigers jegens de eersteklasreizigers. Als er geen zitplaats meer is in de tweede klas gaan ze zeer opzichtig in de eerste klas zitten. De NS heeft er ook keurig voor gezorgd dat de tweedeklasreizigers vaak door een eersteklasgedeelte moeten om bij hun plaats te komen. De jongeren onder de tweedeklasreiziger kunnen het dan niet nalaten om opmerkingen te maken: “Het ruikt hier naar geld”, of “Allemaal rijke stinkerds”. Ik ken dat gevoel wel van als ik naar de veestapel achterin een vliegtuig wordt gedirigeerd en ik een minkukel van een ambtenaar in de  Business Class ontwaar.

Ik heb medelijden met die jonge kinderen. Ze snappen blijkbaar nog steeds niet hoe de maatschappij in elkaar zit. Het feit dat zij tweede klas reizen, komt niet omdat ze geen geld hebben, maar omdat ze zich laten belazeren door een stelletje kapitalisten en marketeers, en veel te dure Nikes, iPhones en weet ik welke andere perverse lifestyleproducten aanschaffen. Als je je wil laten kaalplukken, doe je dat toch gewoon. Maar houd je mond en ga gewoon in de tweede klas zitten.

Bellen in de trein
Zoals de ervaren treinreizigers weten, is het reizen met de eerste klas nooit een pretje. De Nederlandse Spoorwegen zeggen in hun reclame dat je kan werken in de trein. Dat valt zwaar tegen. De tafeltjes komen uit Madurodam. Stopcontacten zijn er nooit. Het kleinste papieren koffiekopje zorgt voor een overvolle afvalbak. En de afwezigheid van gordijnen, of andere zonwering zorgt ervoor dat je je scherm van je laptop vaak niet kan lezen.

Maar daar is allemaal wel overheen te komen. Ik hou mijn laptop onder mijn jas. Neem speciaal een ander koffertje mee dat als onderligger voor mijn laptop op mijn schoot dient. Maar dat bellen in de trein. Ik word er gek van. In de treinen waarin ik reis zijn of geen stiltecoupés of reizigers houden zich niet aan het stiltevoorschrift. Keurig uitziende  heren blijken onbeschaafde indringers in onze publieke ruimte. Mijn oren gebruiken ze als vuilnisbakken. Mijnheer houdt kantoor in de trein. Laats zei ik tegen zo’n wandelend pak “Och, we houden zeker kantoor hier”. Toen begon hij me meteen door elkaar te schudden: “Oude lul, wat denk je wel”. Ja, hij had gelijk:  inderdaad denken kan ik, en hij blijkbaar niet.

Naakte homo’s
De meeste bellers zijn zo luid. En het ergste is dat ze het weten. Exhibitionisme en geldingsdrang. Een paar weken geleden maakte ik iets mee wat ik nooit meer zal vergeten. Een jonge meid belde de hele reis tussen Eindhoven en Utrecht, in de eerste klas en heel luid. En met de vreselijkste intieme details. Niemand van de veertig tot vijftig medepassagiers die haar tot de orde riep.  Ze kreeg eters over de vloer. En we hoorden allemaal wat ze ging klaarmaken. En op een gegeven ogenblik zei ze: “Oh nee, hè dan krijgen we weer die naakte homo’s over de vloer.” Nou ik geef toe, dat lijkt me ook onappetijtelijk.

Oplossing
Zoals in vele situaties is de oplossing van een door een nieuwe techniek veroorzaakte overlast weer een ander technisch snufje. Ik ben naar een apotheek gegaan en kocht daar de herriestoppers om in je oren re stoppen. En daarna naar de Praxis en hen gevraagd om de zwaarste oorbeschermers die ze hadden. Die heb ik gekocht. Zo duur zijn ze niet. Ze zijn bedoeld voor arbeiders die dagelijks met een drilboor bezig zijn. Eerst stop ik de herriestoppers in mijn oren en daarover zet ik mijn oorbeschermers. Ik heb het geheel al een paar keer gedragen: heerlijk rustig.

Print Friendly
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Schrijf een reactie

*