Interferenties

Onder de bekende Nederlanders vinden we een aantal strafpleiters. Zelfs de ietsje serieuzere tv-programma’s zoals Pauw en Witteman nodigen graag Bram Moszkowicz uit (een berisping door het hof van discipline schijnt hem – en de programmamakers – niet te deren).  De advocaten kunnen hun mening vaak breeduit ventileren in de media, zonder enig weerwoord. Nieuwsdiensten, zoals radio en tv, laten graag een advocaat aan het woord in een spraakmakende strafzaak. Ik snap dat niet. Hun mening heeft zelden enige nieuwswaarde. Die mening van de advocaten is meestal niet ter zake en steevast tendentieus en per definitie zeer subjectief. Advocaten kunnen straffeloos allerlei verdachtmakingen de wereld in slingeren. Geen officier van justitie zal het durven zo een advocaat aan te pakken. De hele beroepsgroep zou in geweer komen (“de rechtsstaat wordt aangetast indien wij niet meer onze mening mogen geven.”) Advocaten gebruiken de media en de media vinden het prachtig. Politie-agenten en officieren van justitie worden neergezet als dom, incompetent, onbetrouwbaar en soms zelfs beticht van crimineel gedrag. Wel of niet waar, volgens de advocaten niet van belang. Ze beschuldigen in het belang van hun cliënt. Om de media te imponeren. Om u en mij te imponeren en om de rechters te imponeren. Ik snap niet waarom bij rechtszaken in de media de mening van de belanghebbende advocaten zoveel aandacht krijgt.   » » »